Ivoorkust

The Expat Wife comes alive!

Tekst: Marianne van der Kooy

Lang, lang geleden (4 jaar) kwam er een kans langs gefladderd die ik niet kon laten schieten. Na enkele buitenlandse stages, verre vakanties en vele backpackavonturen, hadden mijn vriend en ik de wens om een paar jaar in het buitenland te gaan wonen voor zijn of mijn werk. Gewoon, omdat het kan. Dit is het moment, dachten we, nu we nog jong, kinderloos en onbezonnen waren.

Ik werkte bij een grote multinational en had mijn manager verteld dat ik graag een aantal jaren in het buitenland zou willen werken. Mijn vriend deed hetzelfde bij zijn baas. Vervolgens keken we het een paar maanden aan. Het was uiteindelijk zijn werkgever die met de verlossende vraag kwam: of we misschien zin hadden om naar West-Afrika te verhuizen, zodat hij het kantoor in Ivoorkust kon gaan runnen? Dat was natuurlijk een schot in de roos.
Toegegeven, bij de gedachte aan een buitenlandavontuur zag ik mezelf niet meteen in een semi-armoedig Afrikaans land zitten, maar meer in een Caribisch oord vol salsa’ende Mojito-drinkende mensen. En de voertaal in Ivoorkust onder de knie krijgen, het Frans, kon ook nog een uitdaging worden. Maar verder stonden we te springen om te vertrekken!

Zo gezegd, zo gedaan. Mijn vriend vertrok in de zomer van 2017 alvast naar Ivoorkust, en ik zou het jaar volmaken bij mijn werkgever en intussen alle administratieve zaken in Nederland afwikkelen. Maar toen gebeurde het onvermijdelijke.. Ik bleek zwanger te zijn! Niet helemaal gepland, zullen we maar zeggen. Oeps! Maar goed: hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dus het kotertje zou gewoon meegaan naar Ivoorkust. Sterker nog, hij zou daar geboren worden. Wel zo handig aangezien dat onze nieuwe woonplaats zou zijn. En leuk voor het kind om later met zijn paspoort te kunnen pronken. 😉

In m’n uppie een beetje aanzwangeren in Nederland, terwijl mijn (inmiddels) man al in Ivoorkust zat: die gedachten deed me huiveren. Dus besloten we dat ik mijn baan toch eerder dan afgesproken op ging zeggen en alvast naar Ivoorkust vertrok. Het is toch een prettig idee dat je weet of je bij de verloskundigenpraktijk terecht zou kunnen (die is er niet, namelijk), en of het ziekenhuis een beetje schoon is. En of ze er luiers verkopen.

Hoe dan ook: met heel die emigratie, zwangerschap en vervolgens de geboorte van het (allerleukste) kind (ooit) is deze expatvrouw carrièretechnisch in haar holletje gekropen. En nu is het tijd dat daar verandering in komt! Met het opstarten van Tropics Writer –want: begonnen in de tropen- ben ik één grote bruisende bol met ideeën geworden, en ik heb enorm veel zin om jullie daarmee te bestoken. Dus stay tuned voor een wekelijkse blog vol hilarische expat wife verhalen en vele andere leuke topics!

Zie je het ook helemaal zitten met Tropics Writer? Like dan via onderstaand hartje.

Foto: Unsplash.com

You Might Also Like