Nesteldrang in Abidjan

Door Marianne van der Kooy

Voordat je naar een land als Ivoorkust vertrekt, krijg je allerlei goedbedoelde raad te verduren van Jan en Alleman. Zo hoorde ik onder meer dat we onze gehele inboedel absoluut in Nederland moesten aanschaffen, aangezien dat in Ivoorkust “écht niet ging lukken”. Onwetend als we waren, namen we alle adviezen ter harte en mochten we een containertje Ikea richting Abidjan slingeren. Helemaal top! Maar was deze keuze achteraf gezien nodig? Hadden we echt geen geschikte huisraad bij elkaar kunnen schrapen in onze nieuwe woonplaats?

Stefan ging al jaren op en neer naar Ivoorkust en kwam dus iets beter beslagen ten ijs dan ik. Hij beaamde dat de meubels die hij tot dusver was tegengekomen óf heel lelijk óf heel duur waren. Maar meestal een combinatie van deze twee. Nu we ruim twee jaar verder zijn, kan ik er zelf ook eindelijk over meepraten. Hier en daar heb ik intussen wat spullen geshopt om ons huis mee te pimpen. Wat kwam ik zoal tegen in mijn speurtocht naar meubels en decoratie?

Kamperen in eigen huis

Eenmaal warm onthaald door mijn liefhebbende man op het vliegveld van Abidjan, betrad ik ruim twee jaar geleden voor het eerst ons huidige appartement. De Ikea-container was nog onderweg dus ik wist dat het in mijn nieuwe thuis nog een kale bedoening zou zijn. Er stond letterlijk één bed, een tweedehands gasstelletje en een tafel met wat stoelen. Deze laatste had Steef langs de kant van de weg ‘in elkaar laten timmeren’. Kom ik straks op terug. O ja, hier en daar stond een waxinelichtje (aangezien het gewone licht ons huis de uitstraling gaf van een shoarmatheek). Geen gordijnen, geen prulletjes, niks. Alles stond namelijk nog op de boot.

Nu moet ik zeggen dat ik in het begin van mijn Ivoren tijdperk ook niet echt de focus had liggen op de inrichting van ons huis. Behalve op die van de babykamer dan. Ik wist intussen al niet eens meer wat we ook alweer allemaal hadden besteld. Eerst die container maar even afwachten dus. Toch kwam ik zo nu en dan toch nog per ongeluk in een woonwinkel terecht. Ik dacht dan altijd: thank goodness dat we onze stuff in Nederland hebben gezocht. De sfeer en meubels in de, veelal Libanese, winkels was altijd ouderwets en smaakloos. Net als bij de mensen thuis trouwens. Geen sfeer, veel te fel TL-licht. Maar: met een dikke bak recht voor de deur geparkeerd, want dat vinden ze dan wel weer belangrijk.

Dikke bak don’t care

Bij mij is het omgekeerde het geval. Ik hecht doorgaans geen waarde aan spullen, en al helemaal niet aan een auto. En dit heb ik ook lange tijd niet echt sterk gehad met interieur. Totdat de nesteldrang begon toe te slaan. Groot was de vreugde dan ook toen onze container een paar maanden later op de stoep stond en we konden beginnen met inrichten. Hoera! Nog gauw volop zwangerend al die dozen uitgepakt en samen alle meubels en keuken in elkaar gezet. Hierna ben ik even een halfjaartje van de radar geweest..

Toen alles weer stabiel was en we gewend waren geraakt aan onze nieuwste aanwinst Dirk, begon ik in te zien dat ons huis nog wat aan de kale kant was. We gingen op zoek naar decoratie en begonnen in de ‘standaard’-zaken die iedereen in Abidjan kent. Hier staan de lelijkste spullen voor de hoogste prijs. Het hart jubelde want mijn cognitieve dissonantie (die intussen al miniem was) verdween als sneeuw voor de zon.

Het timmermannetje langs de weg

Maar stukje bij beetje ontdekte ik hier en daar toch nog een pareltje. De tafel die Steef een jaar terug langs de weg in elkaar had laten timmeren, bleek een goed startpunt voor op maat gemaakte meubels. Je wilt niet weten hoe zo’n winkeltje eruit ziet, maar je kunt wel alles laten maken wat je wilt. En als je het een beetje slim aanpakt, dan doe je dit nog voor een scherpe prijs ook. Ga er gewoon heen met een tekening en afmetingen in je hand, en het zal je verbazen hoe mooi je meubel gemaakt wordt.

Ook in de lokalere markten (zoals in Treichville of Adjamé) zijn de echte toppertjes te krijgen. Winkelen op deze plekken is echter niet al te relaxed, dus heb je liever iets meer luxe, dan is er nog een toeristischer alternatief in de vorm van de ‘Artisinal’. Daarbij zie je vanuit de auto soms ook echt de mooiste spullen staan. Zo zag ik laatst een giraf van zo’n vijf meter hoog, en ik heb ook al eens een kapstok en opbergbakjes gekocht bij een man die op mijn raam tikte toen ik in de file stond.

Het kost dus aardig wat tijd, dat meubels-shoppen in Abidjan. Dat wil zeggen: als je wilt dat je huis er enigszins doable uitziet, zonder dat je de hoofdprijs betaald. Je kunt namelijk ook gewoon in één rechte streep naar de Orca Deco, een soort van mega Action in Abidjan waar ze ongeveer alles verkopen wat je maar wilt. De prijzen van de meeste meubelstukken zijn echter van het kaliber Jan des Bouvrie. Maar ze lijken daarbij alsof ze rechtstreeks vanaf het grof vuil komen. Nee, nu overdrijf ik, maar jij snapt mijn punt heus wel.

Tropische showstoppers

Is het lastige en meest time-consuming (de meubels) achter de rug, dan kan het leuke deel beginnen: de decoratie! En dat is een koud kunstje in Ivory. Op elke hoek van de straat staat wel iemand te schilderen. Met een beetje zoeken haal je er een mooi Afrikaans doek uit wat je boven je eettafel kunt laten prijken. Ik heb een favoriete schilder ontdekt die al zijn werken op pagne maakt.

Planten staan ook in overvloed langs de wegen bij de ‘lokale Intratuinen’, zoals ik ze noem. Je moet er even in de hitte door de tuinen voor ploeteren, maar dan heb je ook wel een paar mooie planten te pakken. En uiteindelijk is je Abidjanse huis niet af voordat er een mooi Afrikaans beeld in staat. Gelukkig zijn deze ook overal (lees: lokale markt, strand, straat, artisinal, supermarkt, designerwinkels) te verkrijgen.

Mix en match

Dus: moet je je meubels per se in Nederland kopen voordat je naar een Ivoorkust of aanverwant verhuist? Nee, zeker niet. Is het efficiënter en goedkoper om dat wel te doen? Mits je container wordt betaald: absoluut. Ik vind achteraf gezien dat wij de ultieme compromis hebben gesloten: de basics voor een betaalbare prijs in Nederland aanvullen met lokale toppers. Met die lokale toppers heb je echter veel geduld nodig. Grote kans dat je tijdelijk in een wat kaler huis zit, maar aan de andere kant: dacht jij dat wij in Ivoorkust zijn gaan wonen om vervolgens naar de binnenkant van ons huis te gaan zitten staren? Nee, dat dacht ik ook niet. 🙂

Dit was ‘m alweer, lieve mensen! Vergeet niet te liken met onderstaand hartje als je dit een leuk stuk vond. Tot de volgende keer, adieu!