Werk met mij

Zaakjes afhandelen in Ivoorkust

Ivoorkust Marianne van der Kooy journalistiek
Een halfjaartje bloggen om het schrijf-fingerspitzengefühl op orde te krijgen. Vervolgens klanten binnenhalen die hulp nodig hebben bij schrijfklussen. En vervolgens héérlijk gaan vlammen met het bedrijf Tropics Writer. Dat was mijn idee toen ik deze website medio 2019 begon. Dat het ook daadwerkelijk zo zou uitkomen, had ik nooit durven dromen. Oké, ik heb nog maar een paar klanten aan boord, maar de vooruitzichten zijn lovend. De grap is alleen: dat hele schrijven of het lokken van klanten blijkt nog niet eens het lastigste van dit alles..

Ik kwam er in de afgelopen periode achter dat bij zakendoen in Ivoorkust ‘m de moeilijkheid niet zat in de klus en het aantrekken daarvan zélf: welnee, dat is slechts het begin! De afhandeling: dát is pas een uitdaging! Lees mee en huiver.

Wat doe ik nu eigenlijk?

Eerst even een kort reclamepraatje over mijn dienstverlening. Met Tropics Writer, tekstschrijver vanuit de tropen, ontlast ik ondernemingen in het schrijven van teksten. Dit kunnen teksten zijn voor op de website, blogs, corporate stories, maar ook brochureteksten en social media posts. Noem het allemaal maar op. Zoals alles in het leven een aaneenschakeling is van toevalligheden, kwam mijn eerste klant ook toevallig op m’n pad. In het bedrijf bij Steef had ik een deel van de branding op me genomen en een klant daar zag wat marketingmaterialen liggen toen hij op bezoek was. Hij kwam er achter dat ik dit had geregeld, en nodigde me uit om bij hem op kantoor langs te komen. Hij had namelijk wel oren naar iets soortgelijks.

Dit was het lokkertje voor mijn eerste klant.

Het eerste wat ik deed toen ik op die afspraak zat, was mezelf indekken met de mededeling dat ik niet de designer ben van de branding waar hij zo lyrisch over was. Ik had het wel bedacht en uitgewerkt binnen mijn rol als Marketing & Communicatie, maar niet zelf grafisch vormgegeven. Dat had ik namelijk uitbesteed. Maar het maakte hem allemaal geen reet uit. Hij wilde een aantal klussen geregeld hebben en zag mij als de aangewezen persoon voor die taak. Nu wil het geval dat ik mijn master in Marketing bijna in de pocket heb (fingers crossed!), dus vond ik dat ik dit inderdaad zou kunnen nailen, en ik zag mijn kans schoon om een eerste opdracht voor Tropics Writer binnen te slepen.

Van brandingstrategie tot storytelling

Logo-ontwerp, een branding-strategie, een nieuwe website: dit is slechts een greep uit de klussen die mijn klant voor me in petto had. En ondanks dat ik mijn pijlen in eerste instantie had gericht op het schrijven van teksten voor Nederlandse klanten, werd ik super enthousiast van het voorstel en kon ik alleen maar denken: let’s gooo!

De volgende klant volgde zo’n beetje tegelijk. Via mijn kennissenkring in Abidjan kreeg ik de kans om een andere supertoffe opdracht te doen, die me helemaal op het lijf geschreven was. In opdracht van een grote multinational in de cacao-industrie werd me gevraagd om het land in te gaan en cacaoboeren te interviewen. Het doel was om door middel van storytelling mooie portretten te schrijven van deze boeren. Geweldig! En als klap op de vuurpijl kwam er in de tussentijd ook nog een mailtje uit Nederland waarin een volgende klant informeerde naar mijn diensten en een offerte opvroeg. Ik wist werkelijk niet wat me overkwam in die week.

Pen en papier in de aanslag: interviewen maar!
Van klussen naar knaken

Maar goed, op een gegeven moment moet de uitbetaling plaatsvinden. En dan gaat het bij zakendoen in Ivoorkust nogal.. knullig. Vind ik. Of het bedrag nu in termijnen voldaan moet worden of in één keer, het is niet zo dat het de volgende dag op je rekening staat bijgeschreven. Sterker nog, ik héb hier niet eens een eigen bankrekening, haha! Hoe vind je die? Steef en ik hebben enkele jaren geleden verwoede pogingen gedaan om mij toe te voegen aan de bestaande rekening en hiervoor probeerden we een tweede pasje aan te vragen voor mij. Na drie keer terug te zijn gegaan naar de bank, waar je vervolgens minimaal anderhalf uur per keer ongeïnformeerd zit te wachten op je beurt, gaf ik de moed op en zei ik tegen Steef dat ik het met ‘zakgeld’ ook wel ging redden. 😉

Maar bankrekening of niet: de werkwijze voor uitbetaling blijft hetzelfde. Hier werkt men anno 2020 namelijk nog met: *TROMGEROFFELLL*…

Laat maar even aan je ouders zien, vinden ze leuk. Nostalgie naar vroegere tijden toen deze chequeboekjes nog dagelijkse realiteit waren in Nederland.

CHEQUES!

Jazeker! Je hebt dan nog wel de keuze tussen barré (gestreept) of non-barré (ongestreept) wat weer afhankelijk is van of je het geld op je rekening wilt laten storten (barré) of cash wilt ontvangen (non-barré). En uiteraard: mijn cheque was barré. Ik werk namelijk vanuit het bedrijf Tropics Writer, en je zóú denken dat ik daarvoor dus een rekening zou hebben geopend!

Van volmacht tot verzilvering

De enige rekening waar ik nog enigszins aan gelieerd was, was die van Stefan. En aangezien ik met hem getrouwd ben, is het ook een beetje mijn rekening. Maar ja, niet die van Tropics Writer. Laat staan dat Tropics Writer geregistreerd staat als bedrijf in Ivory (wel in Nederland hoor, geen zorgen). De cheque moest dus non-barré worden en gericht aan mij als persoon. Op die manier zou ik hem gewoon kunnen cashen bij de bank. Maar.. dat is boekhoudkundig dan weer onhandig voor de klant. Want die doet zaken met het bedrijf Tropics Writer! Lastig, lastig..

Gelukkig gaf mijn klant’s accountant aan dat het gemeentehuis van Marcory (deel in Abidjan waar wij wonen) uitkomst kon bieden. Ik moest een ‘Procuration’, een volmacht, opstellen waaruit bleek dat Tropics Writer toestemming gaf om de betaling via Marianne van der Kooy te laten lopen. Het gemeentehuis kon dit document vervolgens ‘legaliseren’ met een hoop handtekeningen en stempels, waarna mijn klant het kon gebruiken in de administratie. En de cheque op naam van mij geschreven kon worden. Het financiële mannetje bij Steef in het bedrijf checkte mijn tekst en keek meteen even of alle andere details ook klopten. Volgens hem kostte het legaliseren van dit document omgerekend €1,50 – maar gezien mijn lichte huidskleur moest ik ervan uitgaan dat dit bedrag nog wel een keer of vijf over de kop zou gaan. Balen, maar face it: zo gaat het hier nu eenmaal.

Oh ja, ik moest dit document van tevoren wel even afstempelen met mijn bedrijfsstempel. Die ik niet had, want ik denk altijd maar zo: Paperless Office for President. Toch maar gauw een Tropics Writer-stempel laten maken uit pure nood. En ik ben er nog trots op ook!

Met trots presenteer ik u: mijn tampon! Hè? Ja jongens, dat is het Franse woord voor ‘stempel’.
De Slaapfuif

Zo gezegd, zo gedaan. De volgende ochtend stond ik in het gemeentehuis (denk hierbij vooral niet aan een willekeurig gemeentehuis zoals je hem kent uit de Nederlanden, maar eerder aan de bouwkeet waar jij vroeger lam werd met je vrienden). Ik had een aardig file-tje achter de rug om daar te komen, en had er de hele ochtend voor uitgetrokken om dit document te laten legaliseren. Uit eerdere ervaringen (allerlei documenten rondom de geboorte van Dirk) wist ik namelijk dat de processen uiterst langzaam verlopen op zo’n gemeentehuis. Nu hoor ik jou alweer een algemene ambtenarengrap maken. Maar nee nee, aan zo’n inkoppertje ga ik me niet wagen. 😉 De gemeente-dames hier in Marcory zag ik het tijdens eerdere bezoeken al zeer druk hebben met zaken als: slapen met het hoofd op hun bureau, spelletjes doen op de telefoon, WhatsAppen, FaceTimen en slapen. O, had ik al gezegd. Maar er wordt ook echt zóveel geslapen daar!

De laatste stuiptrekking

Anyhoe: uiteindelijk viel het nog mee. Binnen een halfuur stond ik weer buiten met een formulier in mijn hand die helemaal onder de stempels zat. Meteen doorgescheurd op een drafje van vijf kilometer per uur (want: filé overflakké) richting de klant om het formulier te overhandigen. Helemaal top: ik kreeg de aangepaste cheque direct mee. Hoelang het vervolgens duurde om bij de bank terecht te komen, de wachttijd te doorstaan, en het werktempo van de bankmedewerker te verdragen.. dat kunnen jullie vast zelf wel invullen. Uiteindelijk liep ik in ieder geval met een gevuld portemonneetje de tent weer uit!

Dit is hem dan, mijn gestempelde volmacht!

Je ziet, het heeft nogal wat voeten in d’aarde om een cheque te verzilveren. Je zou al die extra uren bijna gaan factureren. 😉 Mijn advies: adem in, adem uit. Uiteindelijk komt het goed.

Hopelijk heb je weer van dit artikel genoten! Kun jij zelf ook wel wat hulp gebruiken met het schrijven of verbeteren van je teksten? Stuur me dan vrijblijvend een mailtje via info@tropicswriter.nl of stuur een appje naar +225 68 22 15. Tot snel!

You Might Also Like